Giresunspor’un geleceğini çaldılar!

44 yıllık özlemin ardından Süper Lig’e çıkmayı başaran Giresunsporumuz, iki sezonluk maceranın sonunda yeniden 1. Lig’e döndü. Bu sürece dair tonlarca şey yazıldı, konuşuldu. Tekraren yazarak kimseyi sıkmanın manası yok. Ancak hepimizin malumu olduğu üzere Giresunsporumuz artık ağır yaralı.

Son açıklanan rakama göre 350 milyon lirayı aşan borcu, transfer yasağı ve bu sene 1. Lig’de kalmaya yetmeyeceği kendini belli eden kadrosuyla can çekişmeye devam ediyor. Ocak ayında gerekli oyuncu takviyesinin yapılabilmesi için 150 milyon liralık eski oyuncu alacaklarının acilen ödenmesi gerekiyor. Ancak personel ve oyuncu maaşlarını dahi ödemekte zorluk çeken Başkan Nahid Yamak ve yönetiminin, bir mucize olmadan bu rakamı ödeyebilmesi çok mümkün görünmüyor.

Kulüp ne oldu da bu hale geldi? Kimler kulübü bu hale düşürdü? Herkesin kendisine göre bir fikri ve düşüncesi var. Fakat bugünkü konumuz bu değil.

Sizleri önce, 1941 yılındaki açılışından 3 Ocak 2021’de oynanan son maça kadar uzun yıllar Giresun’daki sayısız kutlamaya, törene ve elbette Giresunspor’a ev sahipliği yapan, Atatürk Stadyumu’nu yeniden anımsamaya davet ediyorum.

Şimdi ise ‘Giresunspor’un geleceğini çaldılar!’ derken neyi kastettiğimi anlatmaya çalışacağım.

Ülkemizdeki tüm futbol kulüplerinin en büyük problemi hiç kuşkusuz gelirlerinin giderlerini karşılamaya yetmemesidir. Bütçesini en doğru yöneten kulüplerin dahi borçları, döviz kurlarındaki artış sebebiyle her sene artmaktadır. Son birkaç senede hepimizin şahit olduğu üzere; gerek kur artışları, gerekse kötü finansal yönetim ve hatalı transferlerle Giresunsporumuz da yeterince nasiplenmiş, ne yazık ki altından kalkılması mümkün olmayan bir borç batağına saplanmış haldedir.

Ülkemizde yüksek bedelli sponsorluk ya da kendi kalıcı gelirleri olmayan kulüplerin üst liglerde sürekliliğinin olamayacağı gerçektir.

Peki şimdi bir hayal edelim;

Giresunspor’un maçlarını oynadığı Çotanak Spor Kompleksi şuan ki yerine değil de, Atatürk Stadyumunun yıkıldığı yere yapılmış olsaydı.

Diğer yapıların da ortadan kaldırılmasıyla, eskisi gibi denize dik değil de, paralel olarak stadyumun uzun cephesi anayola ve denize baksaydı.

Stadyum etrafındaki açık alanlar 365 gün kullanılacak biçimde yeşil ve sosyal alanlarla donatılsaydı.

Stadyumun altına yine 365 gün hizmet verecek otopark ve ticari alanlar inşa edilseydi.

Üst katlara deniz manzaralı ofisler ve reklam alanları tasarlansaydı.

-Bugünkünden çok daha fazla kombine maç bileti ve loca satışı olur, çok daha güçlü seyirci desteği sağlanabilirdi,

-Bugünküyle kıyaslanamayacak derecede yüksek reklam ve sponsorluk gelirleri elde edilebilirdi,

-Taliplilerinin sıraya girdiği, stadyum ismi için yüksek bedelle sponsor bulunabilirdi,

-Stadyum içerisindeki otopark ve ticari alanlardan önemli miktarda düzenli gelir sağlanabilirdi,

-Doğru düzgün bir AVM’si bile olmayan şehre, hem açık hem kapalı alana yayılan, modern ve 365 gün hizmet veren bir yaşam merkezi kazandırılabilirdi,

-Bugün maç günü dahi terk edilmiş harap haldeki locaların sahipleri, buraları maç günleri dışında da günlük çalışma ve toplantıları için kullanabilirdi.

-Sezon dışı yaz döneminde, stadyumda binlerce kişilik açık hava konserleriyle çeşitli etkinlikler düzenlenebilir, şehrin kültürel ve sanatsal faaliyetlerine katkı sağlanabilirdi,

-Giresunspor Kulübü’ne yakışır bir konumda ve kalitede kulüp binası kazandırılabilirdi,

-Böylesine modern bir stadyumun şehrin tam kalbinde olması, Giresun’la Giresunspor arasındaki bağı güçlendirebilir, gençlerin ve taraftarların kulübe aidiyetini arttırabilir, yalnızca büyük takımlarla oynanan maçlarda değil tüm maçlarda tribünlerin dolu olması sağlanabilirdi,

-Ve belki de aklıma gelmeyen birçok faydasıyla, hem ekonomik hem de manevi anlamda karşımızda bambaşka bir Giresunspor olabilirdi.

Bu duygu ve düşüncelerle; “Giresunspor’un geleceğini çaldılar!”.

Kalın sağlıcakla.